- knėpšt
- knė́pšt interj., knė̃pšt 1. žr. knėbšt: Praeidama vienam knė́pšt, kitam knė́pšt KlvrŽ. Petris knė̃pšt braukė Onei per petį Sr. 2. grybšt, pešt: Ana ir namie kad liūb verps – kumet ne kumet knė́pšt knė́pšt knė́pšt KlvrŽ.
Dictionary of the Lithuanian Language.